münasebetsiz sf. 1. Uygun olmayan, yakışıksız, çirkin:
"Arkadaşının münasebetsiz bir fiyat söyleyerek piyasayı düşürmesinden korkmuştu." -R. N. Güntekin. 2. Ters, aksi:
"Hep böyle münasebetsiz sıralarda beni arar." -N. Cumalı. 3. Yakışıksız iş gören, sıra, saygı gözetmeyen (kimse):
"Sinirli, ukala, münasebetsiz herifin biridir." -N. Hikmet.
sert sf. 1. Çizilmesi, kırılması, buruşması, kesilmesi veya çiğnenmesi güç olan, pek, katı, yumuşak karşıtı:
Sert tahta. 2. Esnekliği az olan, kolayca eğilip bükülmeyen:
"Tabakanın sert yaylı kapağını tak diye kapatıyor." -T. Buğra. 3. Kolay dayanılmayan, zor katlanılan, etkili, yumuşak karşıtı:
Sert iklim. Sert hava. 4. Güçlü kuvvetli:
"Kapıyı kapadı, döndü, sert adımlarla ilerledi." -M. Ş. Esendal. 5. Sarsıcı niteliği olan, çarpıcı, keskin, hafif karşıtı:
Sert şarap. Sert tütün. 6. Bağışlaması, hoşgörüsü olmayan:
"Birçokları beni dik ve sert olduğum için belki sevmiyorlardı." -M. Ş. Esendal. 7. Gönül kırıcı, katı, ters:
"Hayatında kimseye sert muamele etmedi ve öfke yüzü göstermedi." -N. F. Kısakürek. 8.
zf. Gönül kırıcı, katı, ters bir biçimde:
"Ben de ona bile bile sert çıkıştım." -A. Kabaklı. 9.
mec. Hırçın, öfkeli, hiddetli:
Sert ses. "Zaten Atatürk'ün ne vakit öfkesine kapılarak herhangi bir kimseye karşı herhangi bir sert harekette bulunduğunu kim hatırlar?" -Y. K. Karaosmanoğlu. 10.
mec. Titizlikle uygulanan, sıkı:
Sert bir yönetim. 11.
db. Ötümsüz.