kokuşuk anlamı sf. 1. Kokuşmuş, bozulmuş olan, müteaffin. 2. mec. Kokmuş.
kokuşuk eş anlamlısı
kokmuş sf. 1. Çürüyüp bozularak kötü kokan, kokuşuk. 2. mec. Yerinden kımıldamaya üşenen, tembel, miskin: Kokmuş adam. 3. mec. Çok bilinen, değersiz, önemsiz: "Ve sen o kokmuş tangoyu on sekizinci defa dinleyeceksin." -P. Safa.