mutlu sf. 1. Mutluluğa erişmiş olan, ongun, mesut, bahtiyar, berhudar:
"Bu yüz neşeli değil, taşkın denecek kadar mutlu idi." -T. Buğra. 2. Mutluluk veren:
Mutlu bir olay. ongun(I)
sf. 1. Çok verimli, bol, eksiksiz. 2. Yarar duruma gelmiş, bayındır. 3. Mutlu. 4. Kutlu, uğurlu.
ongun(II)
is. 1. İlkel toplumlarda topluluğun kendisinden türediği sanılarak kutsal sayılan hayvan, ağaç, rüzgâr vb. doğal nesne veya olay, totem. 2. Arma.