mevzun ne demek?
- 2 sözlük, 2 sonuç.Güncel Türkçe Sözlük
mevzun anlamı
sf. esk. 1. Biçimli, düzgün, oranlı, uyumlu: Mevzun vücut. 2. ed. Ölçülü: Mevzun bir söz.
sf. esk. 1. Biçimli, düzgün, oranlı, uyumlu: Mevzun vücut. 2. ed. Ölçülü: Mevzun bir söz.
Kişi Adları Sözlüğü
Mevzun anlamı Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek
1. Biçimli, yakışıklı.2. Güzel.
Cinsiyet: Erkek
1. Biçimli, yakışıklı.2. Güzel.
mevzun eş anlamlısı
biçimli
sf. 1. Herhangi bir biçimde olan: "Evin bütün pencereleri çift kanatlı, her kanat, kare biçimli üçer camlıydı." -A. Kutlu. 2. Biçimi güzel olan, mevzun: "Duraksadı, gülümsedi, kâğıda uzandı, yüzünden daha esmerdi eli, biçimliydi." -Y. Atılgan. 3. Düzgün: "Çok biçimli bağlanmış olduğuna dikkat ettiğim siyah papyon kravatımı azıcık çarpıtıyor, gevşetiyorum." -R. H. Karay. 4. zf. Uygun olarak, yakışacak bir biçimde: "Biçimli koysan bunlar olmaz." -R. H. Karay.
sf. 1. Herhangi bir biçimde olan: "Evin bütün pencereleri çift kanatlı, her kanat, kare biçimli üçer camlıydı." -A. Kutlu. 2. Biçimi güzel olan, mevzun: "Duraksadı, gülümsedi, kâğıda uzandı, yüzünden daha esmerdi eli, biçimliydi." -Y. Atılgan. 3. Düzgün: "Çok biçimli bağlanmış olduğuna dikkat ettiğim siyah papyon kravatımı azıcık çarpıtıyor, gevşetiyorum." -R. H. Karay. 4. zf. Uygun olarak, yakışacak bir biçimde: "Biçimli koysan bunlar olmaz." -R. H. Karay.
düzgün
sf. 1. Doğru ve pürüzsüz, muntazam: Düzgün tahta. Düzgün yol. 2. Düzenli, kusursuz, insicamlı, rabıtalı, muntazam. 3. İyi: "Belli ki hâlleri vakitleri çok düzgün değil." -M. Ş. Esendal. 4. zf. Kurala uygun olarak, kusursuz bir biçimde: Düzgün konuşuyor. 5. mat. Kenar veya ayrıtları ile açıları birbirine eşit olan (biçim): Düzgün çok yüzlü. 6. is. esk. Fondöten.
sf. 1. Doğru ve pürüzsüz, muntazam: Düzgün tahta. Düzgün yol. 2. Düzenli, kusursuz, insicamlı, rabıtalı, muntazam. 3. İyi: "Belli ki hâlleri vakitleri çok düzgün değil." -M. Ş. Esendal. 4. zf. Kurala uygun olarak, kusursuz bir biçimde: Düzgün konuşuyor. 5. mat. Kenar veya ayrıtları ile açıları birbirine eşit olan (biçim): Düzgün çok yüzlü. 6. is. esk. Fondöten.
oranlı
sf. Kendinde oran bulunan, nispetli, mütenasip, mütevazin.
sf. Kendinde oran bulunan, nispetli, mütenasip, mütevazin.
ölçülü
sf. 1. Ölçüsü alınmış, ölçülmüş. 2. Belirli bir ölçüde olan: Ölçülü faiz. 3. zf. Dikkatli, düşünerek: "Çok ölçülü konuşur ve onun etrafındaki lakırtıları muayyen bir dozu geçmezdi." -R. N. Güntekin. 4. mec. Ilımlı: "Rabia ile iki dansımda da gayet ölçülü, vakarlı hareket etmiştim." -R. H. Karay. 5. ed. Belli bir ölçüye göre düzenlenmiş olan (manzume, düz yazı), vezinli, mevzun: "... şiirleri, ölçülü, uyaklı sağlam şiirler." -N. Cumalı.
sf. 1. Ölçüsü alınmış, ölçülmüş. 2. Belirli bir ölçüde olan: Ölçülü faiz. 3. zf. Dikkatli, düşünerek: "Çok ölçülü konuşur ve onun etrafındaki lakırtıları muayyen bir dozu geçmezdi." -R. N. Güntekin. 4. mec. Ilımlı: "Rabia ile iki dansımda da gayet ölçülü, vakarlı hareket etmiştim." -R. H. Karay. 5. ed. Belli bir ölçüye göre düzenlenmiş olan (manzume, düz yazı), vezinli, mevzun: "... şiirleri, ölçülü, uyaklı sağlam şiirler." -N. Cumalı.
uyumlu
sf. Uyumu olan, ahenkli, mevzun: "Kadından anladığı, uyumlu arkadaşlık, çıtkırıldım olmamak, güzel, alımlı olmaktı." -N. Cumalı.
sf. Uyumu olan, ahenkli, mevzun: "Kadından anladığı, uyumlu arkadaşlık, çıtkırıldım olmamak, güzel, alımlı olmaktı." -N. Cumalı.
"mevzun" için örnek kullanımlar
Çapa Öğretmen Lisesini bitirdikten sonra Çapa Eğitim Enstitüsünde Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mevzun olmuştur. Ayrıca İstanbul
Kaynak: Afet Ilgaz
Kaynak: Afet Ilgaz
Bara-Koh adı verilen dağın zirvesinde mevzun Oş kalesinin güneydoğu tarafında Sultan Mahmut Han bir otağ inşa etti. Hicri 902 (1496-7)
Kaynak: Oş
Kaynak: Oş
Yakın Kelimeler
(Tahmin etmek için bir harf girin)
