aykırı
sf. 1. Alışılmışa, doğru olarak kabul edilmişe uygun olmayan, karşıt, ters, mugayir: "Gene de anlamın ne olduğunu çepeçevre bilmiyoruz dersem gerçeğe aykırı birşey demiş olmam." -N. Uygur. 2. Çapraz, ters. 3. Toplumda görüş ve yaşayış biçimiyle uçlarda bulunan (kimse), marjinal. 4. mec. Gidilen yol üzerinde olmayıp gidiş yönüne ters düşen: "Burası Ankara'ya iki günöte, ana yollardan aykırı küçük bir kasabaydı." -R. H. Karay. 5. mat. Bütün noktaları aynı düzlemde bulunmayan.

uymaz
sf. Aykırı, başka türlü, mugayir.

Başka dilden geçen sözcüklerin yenisiyle değiştirilme dizelgeleri Arapça kökenli alıntı sözler: mugayir | mugayir | aykırı | mugber |
Kaynak: Türkçedeki yabancı kökenli sözcüklerin Türkçe karşılıkları

Bizim yaylamızdır” deyü iddia ve tegallüben varıp, çıkıp, yaylayıp hilaf-ı şer' ve kadime mugayir vaz' ve teaddilerinden meni…” (10 Aralık 1709)
Kaynak: Çukuryurt, İmranlı

eylediklerinden sonra iş bu berat-ı alişanıma mugayir hissedarlıklar ile taraf-ı aherden hiç fert mani ve mezahim olmayıp,dahl ve taarruz kılmayasuz.
Kaynak: Karayakup, Gölova