müptezel anlamı sf. esk. 1. Saygınlığını yitirmiş. 2. Çokluğundan dolayı değerini yitiren, değersiz.
müptezel eş anlamlısı
değersiz sf. Değeri olmayan veya değeri çok az olan, önemsiz, kıymetsiz, naçiz: "Peki öyleyse neden söz vermeyi değersiz bulmuşuz?" -N. Uygur.
"müptezel" için örnek kullanımlar
Bu durum daha çok düşük statüdeki (köle,yalancı,korkak,içinden hırsız,tecavüzcü,müptezel kadın/"шъуз таукэ" çıkmış,vb aile mensubu) ya da Kaynak:Adıge Cumhuriyeti