normal is. 1. Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum. 2.
mat. Bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme. 3.
sf. Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun:
"Atatürk'ün normal zamanlarda insana okşamak arzusu veren ipek gibi saçları birdenbire yelelenirdi." -Y. K. Karaosmanoğlu.