bilgi is. 1. İnsan aklının erebileceği olgu, gerçek ve ilkelerin bütünü, bili, malumat. 2. Öğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek, malumat, vukuf:
"Babası, önce ona, Mazlume ve ailesi hakkında birçok bilgi vermişti." -H. E. Adıvar. 3. İnsan zekâsının çalışması sonucu ortaya çıkan düşünce ürünü, malumat, vukuf. 4.
fel. Genel olarak ve ilk sezi durumunda zihnin kavradığı temel düşünceler. 5. Bilim:
Doğa bilgisi. 6.
bl. Kurallardan yararlanarak kişinin veriye yönelttiği anlam.
kâmil sf. (kâ:mil) esk. Yetkin, erişkin, eksiksiz, ağırbaşlı, mükemmel.