açımlama is. Açımlamak işi, teşrih, şerh.
anatomi is. 1.
tıp İnsan, hayvan ve bitkilerin yapısını ve organlarının birbiriyle olan ilgilerini inceleyen bilim, teşrih. 2.
anat. Beden yapısı, gövde yapısı. 3.
mec. Bir şeyin oluşumunda göze çarpan özel yapı:
Toplumun anatomisi. iskelet is. 1. İnsan ve hayvan bedeninin kemik çatısı, teşrih:
"Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu." -H. E. Adıvar. 2. Yumuşak bölümleri dökülmüş, ölü bir vücudun kemiklerinin bütünü. 3.
mec. Bir şeyi oluşturan temel çatı:
"Yanımızdaki genç, yolun ötesinde bir bina iskeleti gösterdi." -F. R. Atay. 4.
mec. Bir eserin genel planı:
Bir romanın iskeleti. 5.
sf. mec. Çok zayıf. 6.
sf. mec. Kuru, çıplak:
"Yürüdük, yürüdük, yaprakları düşmüş iskelet bir ormanın içine geldik." -Ö. Seyfettin.