çekinmek
(-den) 1. Saygı, korku, utanma vb. duygularla bir şeyi yapmak istememek, kaçınmak: "Karşı karşıya oturup yalnız kaldığımız zaman göz göze gelmekten çekindiğini de hissettim." -P. Safa. 2. (nsz) Bir şey sürünmek: Sürmeler çekinmiş bir kadın.

korkmak
(nsz) 1. Korku duymak, ürkmek, dehşete kapılmak: "Karanlık yerde insan korkmaz mıydı?" -S. F. Abasıyanık. 2. Kaygı duymak, endişe etmek: "Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak, / Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak." -M. A. Ersoy. 3. Çekinmek, sakınmak, saygı duymak: "Sabaha karşı aşağı indi, aralık kapıdan korka korka babasına baktı." -R. N. Güntekin. 4. Yapamamak, cesaret edememek.

ürkmek
(nsz) 1. Bir şeyden korkup sıçramak, tevahhuş etmek: "Gölgesinden ürkmüş bir Arap atı gibi şahlandı." -Ö. Seyfettin. 2. Şaşkınlık ve korku duymak: "Birisi merdivenlerden biraz hızlı inip çıktığı zaman biz de ürküyorduk." -R. N. Güntekin. 3. Ağaç meyve vermemek: Şeftaliler bu yıl ürkmüş. 4. mec. Çekinmek: "Yaramaz çocuk tutumundan her zaman ürkerdi." -H. Taner.