hüccet is. esk. 1. man. Belgit. 2. Tanıt: "Herkes hücceti imzalamak için birbirini çiğnemeye başladı." -N. F. Kısakürek.
senet is. 1. tic. Bir kimsenin yapmaya veya ödemeye borçlu olduğu şeyi göstermek için imzaladığı resmî kâğıt, belgit: "Bu zarflar hisse senedi dolu idi." -F. R. Atay. 2. esk. Dayanılan veya dayanılacak olan şey.