adi sf. (a:di:) 1. Değersiz, kötü, sıradan, hiçbir özelliği olmayan:
"Sonra redingot devri geldi ve redingot içinden yarı uşak, yarı kapı kulu, riyakâr, adi bir nesil türedi." -Y. K. Karaosmanoğlu. 2.
mec. Aşağılık, bayağı, alçak:
"Bunlar çok adi ve fena insanlardı." -R. N. Güntekin.
bayağı sf. 1. Aşağılık, pespaye:
"Bütün hareketleri adi, kaba ve bayağı idi." -Ö. Seyfettin. 2. Basit, adi, sıradan, amiyane, banal:
"Kardeşimi birdenbire çok bayağı buldum." -P. Safa. 3.
zf. (ba'yağı) Hemen hemen, âdeta:
Bayağı kanacak gibi oldum. 4.
zf. Gerçekten:
"Bayağı, çocuk gibi sevinirim limonun yarısının durduğuna." -S. F. Abasıyanık.
"Çapkınlığı, çok iğrenç ve bayağı çapkınlık." -M. Yesari. 5.
zf. Oldukça, epey:
"Hayır işlemeden geçen günü heder olmuş addederek bayağı canı sıkılır." -E. E. Talu.
kötü sf. 1. İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı:
"Hamakat, dalalet ve kötü niyetin bu kadarına söylenebilecek bir şey yoktur." -N. F. Kısakürek. 2. Zararlı, tehlikeli:
Kötü adam. 3. Korku, endişe veren:
"Yabancının bu kötü kastına yalnız azmimizle karşı koyduk." -R. E. Ünaydın. 4. Kaba ve kırıcı:
"Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış." -M. Ş. Esendal. 5. Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan. 6.
zf. Aşırı, çok:
Kız, oğlana kötü tutuldu.