abra ne demek?
- 2 sözlük, 5 sonuç.Güncel Türkçe Sözlük
abra anlamı
is. (a'bra) hlk. 1. Dara. 2. Denge. 3. Bir değiş tokuşta üste verilen şey. 4. mec. Angarya, yük.
is. (a'bra) hlk. 1. Dara. 2. Denge. 3. Bir değiş tokuşta üste verilen şey. 4. mec. Angarya, yük.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
abra anlamı
1. Teraziyi dengeye getirmek için hafif olan kefeye konulan taş, demir, çivi gibi ağırlık. 2. Dara: Şu kabın abrasını alıver. 3. Denge, muvazene: Abrayı şaşırdı. 4. Dengesizlik, ayarsızlık (terazide): Bu terazide abra var. 5. Uçurtmanın terazisi, terazi ipi.
1. Teraziyi dengeye getirmek için hafif olan kefeye konulan taş, demir, çivi gibi ağırlık. 2. Dara: Şu kabın abrasını alıver. 3. Denge, muvazene: Abrayı şaşırdı. 4. Dengesizlik, ayarsızlık (terazide): Bu terazide abra var. 5. Uçurtmanın terazisi, terazi ipi.
abra anlamı
Mübadele edilen eşyanın üstesi.
Mübadele edilen eşyanın üstesi.
Vona -Ordu
abra anlamı
1. Yük, angarya: Bana abra olma! 2. Minnet: Ben onun abrası Altına girmem.
1. Yük, angarya: Bana abra olma! 2. Minnet: Ben onun abrası Altına girmem.
abra anlamı
İhata, kifayet, yeterlik: Halı bu odayı abradı.
İhata, kifayet, yeterlik: Halı bu odayı abradı.
Çamlıköy -Gümüşhane
abra eş anlamlısı
angarya
is. (anga'rya) 1. Bir kimseye veya bir topluluğa zorla, ücret vermeden yaptırılan iş, yüklenti: "Devlet hastanesinde hastalara angarya bakıldığını, Hacer'in vakasıyla, anlattıklarıyla ve etraftan yaptığımız tahkikatla öğreniyoruz." -N. Hikmet. 2. Kölelik düzeninde köylünün derebeyine yaptığı zorunlu ücretsiz hizmeti. 3. Savaş durumundaki bir devletin, kendi sularındaki yabancı bir devletin ticaret gemilerine el koyarak bunlardan yararlanması. 4. Olağanüstü durumlarda veya sıkıyönetimde devletin vatandaşlara ait taşıtlara el koyması. 5. mec. Usandırıcı, bıktırıcı, zorla yapılan iş: "Vazifelerini bir angarya gibi yaparlar." -Ö. Seyfettin.
is. (anga'rya) 1. Bir kimseye veya bir topluluğa zorla, ücret vermeden yaptırılan iş, yüklenti: "Devlet hastanesinde hastalara angarya bakıldığını, Hacer'in vakasıyla, anlattıklarıyla ve etraftan yaptığımız tahkikatla öğreniyoruz." -N. Hikmet. 2. Kölelik düzeninde köylünün derebeyine yaptığı zorunlu ücretsiz hizmeti. 3. Savaş durumundaki bir devletin, kendi sularındaki yabancı bir devletin ticaret gemilerine el koyarak bunlardan yararlanması. 4. Olağanüstü durumlarda veya sıkıyönetimde devletin vatandaşlara ait taşıtlara el koyması. 5. mec. Usandırıcı, bıktırıcı, zorla yapılan iş: "Vazifelerini bir angarya gibi yaparlar." -Ö. Seyfettin.
dara
is. (da'ra) 1. Kabıyla birlikte tartılan bir nesnenin kabının ağırlığı. 2. Terazide dengeyi sağlamak için hafif gelen kefeye ağırlık olarak konulan taş, demir, çivi vb., abra. 3. İçinde yük taşınan aracın boş durumdaki ağırlığı.
is. (da'ra) 1. Kabıyla birlikte tartılan bir nesnenin kabının ağırlığı. 2. Terazide dengeyi sağlamak için hafif gelen kefeye ağırlık olarak konulan taş, demir, çivi vb., abra. 3. İçinde yük taşınan aracın boş durumdaki ağırlığı.
denge
is. 1. Bir nesnenin veya bir insanın devrilmeden durma hâli, muvazene, balans. 2. Zihinsel ve duygusal uyum, istikrar: Ruhsal denge. 3. Siyasi güçlerin, yetkilerin birbirini sınırlayacak biçimde dağıtılması: "Dünyadaki bütün dengeler değişti. Artık ne Sovyetler var, ne komünizm tehlikesi." -A. Ümit. 4. Ekonomik hayatın uyumlu düzeni. 5. fiz. Birbirini ortadan kaldıran güçlerin sonucu olan durma hâli.
is. 1. Bir nesnenin veya bir insanın devrilmeden durma hâli, muvazene, balans. 2. Zihinsel ve duygusal uyum, istikrar: Ruhsal denge. 3. Siyasi güçlerin, yetkilerin birbirini sınırlayacak biçimde dağıtılması: "Dünyadaki bütün dengeler değişti. Artık ne Sovyetler var, ne komünizm tehlikesi." -A. Ümit. 4. Ekonomik hayatın uyumlu düzeni. 5. fiz. Birbirini ortadan kaldıran güçlerin sonucu olan durma hâli.
yük
is. 1. Araba, hayvan vb.nin taşıdığı şeylerin hepsi: "Çölde yük götüren vasıta develer, insan taşıyan vasıta hecinlerdir." -F. R. Atay. 2. Bir şeyin ağırlığı. 3. Araba, hayvan vb.nin taşıyabildiği miktar: Bir araba yükü odun. 4. Eşya: Bütün yükü bu bavul. 5. mec. Birinin üzerine almak zorunda kaldığı ağır görev: Ben bu yükün altına giremem. Bu yüke herkes katlanamaz. 6. mec. Tedirginlik veren şey, engel. 7. fiz. Bir cismin yüzeyinde biriken elektrik miktarı. 8. tar. Yüz bin kuruşluk mal veya tutar: "Mademki öyledir, bir yük getirip satan herkes iki akçe versin." -T. Buğra. 9. hlk. Doğacak bebek. 10. esk. Yüklük: "Haydi şu yüke giriver!.." -S. F. Abasıyanık.
is. 1. Araba, hayvan vb.nin taşıdığı şeylerin hepsi: "Çölde yük götüren vasıta develer, insan taşıyan vasıta hecinlerdir." -F. R. Atay. 2. Bir şeyin ağırlığı. 3. Araba, hayvan vb.nin taşıyabildiği miktar: Bir araba yükü odun. 4. Eşya: Bütün yükü bu bavul. 5. mec. Birinin üzerine almak zorunda kaldığı ağır görev: Ben bu yükün altına giremem. Bu yüke herkes katlanamaz. 6. mec. Tedirginlik veren şey, engel. 7. fiz. Bir cismin yüzeyinde biriken elektrik miktarı. 8. tar. Yüz bin kuruşluk mal veya tutar: "Mademki öyledir, bir yük getirip satan herkes iki akçe versin." -T. Buğra. 9. hlk. Doğacak bebek. 10. esk. Yüklük: "Haydi şu yüke giriver!.." -S. F. Abasıyanık.
Yakın Kelimeler
Google Reklamları
(Tahmin etmek için bir harf girin)
